абе́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абе́днік | абе́днікі | |
| абе́дніка | абе́днікаў | |
| абе́дніку | абе́днікам | |
| абе́днік | абе́днікі | |
| абе́днікам | абе́днікамі | |
| абе́дніку | абе́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)