абе́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абе́жнік | абе́жнікі | |
| абе́жніка | абе́жнікаў | |
| абе́жніку | абе́жнікам | |
| абе́жнік | абе́жнікі | |
| абе́жнікам | абе́жнікамі | |
| абе́жніку | абе́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)