абезахо́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абезахо́чу абезахо́цім
2-я ас. абезахо́ціш абезахо́ціце
3-я ас. абезахо́ціць абезахо́цяць
Прошлы час
м. абезахо́ціў абезахо́цілі
ж. абезахо́ціла
н. абезахо́ціла
Загадны лад
2-я ас. абезахо́ць абезахо́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абезахо́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)