абе́дніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абе́дніца | абе́дніцы | |
| абе́дніцы | абе́дніц | |
| абе́дніцы | абе́дніцам | |
| абе́дніцу | абе́дніцы | |
| абе́дніцай абе́дніцаю |
абе́дніцамі | |
| абе́дніцы | абе́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)