пазнава́льна-інтэлектуа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазнава́льна-інтэлектуа́льны |
пазнава́льна-інтэлектуа́льная |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнае |
пазнава́льна-інтэлектуа́льныя |
Р. |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнага |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнай пазнава́льна-інтэлектуа́льнае |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнага |
пазнава́льна-інтэлектуа́льных |
Д. |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнаму |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнай |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнаму |
пазнава́льна-інтэлектуа́льным |
В. |
пазнава́льна-інтэлектуа́льны (неадуш.) пазнава́льна-інтэлектуа́льнага (адуш.) |
пазнава́льна-інтэлектуа́льную |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнае |
пазнава́льна-інтэлектуа́льныя (неадуш.) пазнава́льна-інтэлектуа́льных (адуш.) |
Т. |
пазнава́льна-інтэлектуа́льным |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнай пазнава́льна-інтэлектуа́льнаю |
пазнава́льна-інтэлектуа́льным |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнымі |
М. |
пазнава́льна-інтэлектуа́льным |
пазнава́льна-інтэлектуа́льнай |
пазнава́льна-інтэлектуа́льным |
пазнава́льна-інтэлектуа́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазнава́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазнава́льны |
пазнава́льная |
пазнава́льнае |
пазнава́льныя |
Р. |
пазнава́льнага |
пазнава́льнай пазнава́льнае |
пазнава́льнага |
пазнава́льных |
Д. |
пазнава́льнаму |
пазнава́льнай |
пазнава́льнаму |
пазнава́льным |
В. |
пазнава́льны (неадуш.) пазнава́льнага (адуш.) |
пазнава́льную |
пазнава́льнае |
пазнава́льныя (неадуш.) пазнава́льных (адуш.) |
Т. |
пазнава́льным |
пазнава́льнай пазнава́льнаю |
пазнава́льным |
пазнава́льнымі |
М. |
пазнава́льным |
пазнава́льнай |
пазнава́льным |
пазнава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазнава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазнава́льны |
пазнава́льная |
пазнава́льнае |
пазнава́льныя |
Р. |
пазнава́льнага |
пазнава́льнай пазнава́льнае |
пазнава́льнага |
пазнава́льных |
Д. |
пазнава́льнаму |
пазнава́льнай |
пазнава́льнаму |
пазнава́льным |
В. |
пазнава́льны (неадуш.) пазнава́льнага (адуш.) |
пазнава́льную |
пазнава́льнае |
пазнава́льныя (неадуш.) пазнава́льных (адуш.) |
Т. |
пазнава́льным |
пазнава́льнай пазнава́льнаю |
пазнава́льным |
пазнава́льнымі |
М. |
пазнава́льным |
пазнава́льнай |
пазнава́льным |
пазнава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пазнава́нне |
Р. |
пазнава́ння |
Д. |
пазнава́нню |
В. |
пазнава́нне |
Т. |
пазнава́ннем |
М. |
пазнава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазнава́та
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пазнава́та |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пазнава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазнава́ты |
пазнава́тая |
пазнава́тае |
пазнава́тыя |
Р. |
пазнава́тага |
пазнава́тай пазнава́тае |
пазнава́тага |
пазнава́тых |
Д. |
пазнава́таму |
пазнава́тай |
пазнава́таму |
пазнава́тым |
В. |
пазнава́ты (неадуш.) пазнава́тага (адуш.) |
пазнава́тую |
пазнава́тае |
пазнава́тыя (неадуш.) пазнава́тых (адуш.) |
Т. |
пазнава́тым |
пазнава́тай пазнава́таю |
пазнава́тым |
пазнава́тымі |
М. |
пазнава́тым |
пазнава́тай |
пазнава́тым |
пазнава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.