пазнава́ўчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазнава́ўчы пазнава́ўчая пазнава́ўчае пазнава́ўчыя
Р. пазнава́ўчага пазнава́ўчай
пазнава́ўчае		 пазнава́ўчага пазнава́ўчых
Д. пазнава́ўчаму пазнава́ўчай пазнава́ўчаму пазнава́ўчым
В. пазнава́ўчы (неадуш.)
пазнава́ўчага (адуш.)		 пазнава́ўчую пазнава́ўчае пазнава́ўчыя (неадуш.)
пазнава́ўчых (адуш.)
Т. пазнава́ўчым пазнава́ўчай
пазнава́ўчаю		 пазнава́ўчым пазнава́ўчымі
М. пазнава́ўчым пазнава́ўчай пазнава́ўчым пазнава́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)