пазнава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазнава́льны пазнава́льная пазнава́льнае пазнава́льныя
Р. пазнава́льнага пазнава́льнай
пазнава́льнае		 пазнава́льнага пазнава́льных
Д. пазнава́льнаму пазнава́льнай пазнава́льнаму пазнава́льным
В. пазнава́льны (неадуш.)
пазнава́льнага (адуш.)		 пазнава́льную пазнава́льнае пазнава́льныя (неадуш.)
пазнава́льных (адуш.)
Т. пазнава́льным пазнава́льнай
пазнава́льнаю		 пазнава́льным пазнава́льнымі
М. пазнава́льным пазнава́льнай пазнава́льным пазнава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)