каршунянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
каршунянё́ |
каршуняня́ты |
Р. |
каршуняня́ці |
каршуняня́т |
Д. |
каршуняня́ці |
каршуняня́там |
В. |
каршунянё́ |
каршуняня́т |
Т. |
каршунянё́м |
каршуняня́тамі |
М. |
каршуняня́ці |
каршуняня́тах |
Іншыя варыянты:
каршуняня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каршуняня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
каршуняня́ |
каршуняня́ты |
Р. |
каршуняня́ці |
каршуняня́т |
Д. |
каршуняня́ці |
каршуняня́там |
В. |
каршуняня́ |
каршуняня́т |
Т. |
каршунянё́м |
каршуняня́тамі |
М. |
каршуняня́ці |
каршуняня́тах |
Іншыя варыянты:
каршунянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каршэ́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каршэ́нь |
каршні́ |
Р. |
каршня́ |
каршнёў |
Д. |
каршню́ |
каршня́м |
В. |
каршэ́нь |
каршні́ |
Т. |
каршнём |
каршня́мі |
М. |
каршні́ |
каршня́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ка́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ка́ры |
ка́рая |
ка́рае |
ка́рыя |
Р. |
ка́рага |
ка́рай ка́рае |
ка́рага |
ка́рых |
Д. |
ка́раму |
ка́рай |
ка́раму |
ка́рым |
В. |
ка́ры (неадуш.) ка́рага (адуш.) |
ка́рую |
ка́рае |
ка́рыя (неадуш.) ка́рых (адуш.) |
Т. |
ка́рым |
ка́рай ка́раю |
ка́рым |
ка́рымі |
М. |
ка́рым |
ка́рай |
ка́рым |
ка́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ка́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
ка́ры |
Р. |
ка́раў |
Д. |
ка́рам |
В. |
ка́ры |
Т. |
ка́рамі |
М. |
ка́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
карыба́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карыба́нт |
карыба́нты |
Р. |
карыба́нта |
карыба́нтаў |
Д. |
карыба́нту |
карыба́нтам |
В. |
карыба́нта |
карыба́нтаў |
Т. |
карыба́нтам |
карыба́нтамі |
М. |
карыба́нце |
карыба́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Карыбу́тас
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Карыбу́тас |
Карыбу́тасы |
Р. |
Карыбу́таса |
Карыбу́тасаў |
Д. |
Карыбу́тасу |
Карыбу́тасам |
В. |
Карыбу́таса |
Карыбу́тасаў |
Т. |
Карыбу́тасам |
Карыбу́тасамі |
М. |
Карыбу́тасе |
Карыбу́тасах |
карыгава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
карыгава́нне |
карыгава́нні |
Р. |
карыгава́ння |
карыгава́нняў |
Д. |
карыгава́нню |
карыгава́нням |
В. |
карыгава́нне |
карыгава́нні |
Т. |
карыгава́ннем |
карыгава́ннямі |
М. |
карыгава́нні |
карыгава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.