самаву́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| самаву́чка | самаву́чкі | |
| самаву́чкі | самаву́чак | |
| самаву́чку | самаву́чкам | |
| самаву́чку | самаву́чак | |
| самаву́чкам | самаву́чкамі | |
| самаву́чку | самаву́чках |
Крыніцы:
самаву́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| самаву́чка | самаву́чкі | |
| самаву́чкі | самаву́чак | |
| самаву́чку | самаву́чкам | |
| самаву́чку | самаву́чак | |
| самаву́чкам | самаву́чкамі | |
| самаву́чку | самаву́чках |
Крыніцы:
самавучы́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самавучы́цель | самавучы́целі | |
| самавучы́целя | самавучы́целяў | |
| самавучы́целю | самавучы́целям | |
| самавучы́цель | самавучы́целі | |
| самавучы́целем | самавучы́целямі | |
| самавучы́целі | самавучы́целях |
Крыніцы:
самавучэ́ннем
прыслоўе
| самавучэ́ннем | - | - |
Крыніцы:
самавыбухо́вы
прыметнік, адносны
| самавыбухо́вы | самавыбухо́вая | самавыбухо́вае | самавыбухо́выя | |
| самавыбухо́вага | самавыбухо́вай самавыбухо́вае |
самавыбухо́вага | самавыбухо́вых | |
| самавыбухо́ваму | самавыбухо́вай | самавыбухо́ваму | самавыбухо́вым | |
| самавыбухо́вы ( самавыбухо́вага ( |
самавыбухо́вую | самавыбухо́вае | самавыбухо́выя ( самавыбухо́вых ( |
|
| самавыбухо́вым | самавыбухо́вай самавыбухо́ваю |
самавыбухо́вым | самавыбухо́вымі | |
| самавыбухо́вым | самавыбухо́вай | самавыбухо́вым | самавыбухо́вых | |
Крыніцы:
самавы́ваз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самавы́ваз | |
| самавы́вазу | |
| самавы́вазу | |
| самавы́ваз | |
| самавы́вазам | |
| самавы́вазе |
Крыніцы:
самавыгна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыгна́нне | |
| самавыгна́ння | |
| самавыгна́нню | |
| самавыгна́нне | |
| самавыгна́ннем | |
| самавыгна́нні |
Крыніцы:
самавыгружа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самавыгружа́льнік | самавыгружа́льнікі | |
| самавыгружа́льніка | самавыгружа́льнікаў | |
| самавыгружа́льніку | самавыгружа́льнікам | |
| самавыгружа́льнік | самавыгружа́льнікі | |
| самавыгружа́льнікам | самавыгружа́льнікамі | |
| самавыгружа́льніку | самавыгружа́льніках |
Крыніцы:
самавыдаве́цкі
прыметнік, адносны
| самавыдаве́цкі | самавыдаве́цкая | самавыдаве́цкае | самавыдаве́цкія | |
| самавыдаве́цкага | самавыдаве́цкай самавыдаве́цкае |
самавыдаве́цкага | самавыдаве́цкіх | |
| самавыдаве́цкаму | самавыдаве́цкай | самавыдаве́цкаму | самавыдаве́цкім | |
| самавыдаве́цкі ( самавыдаве́цкага ( |
самавыдаве́цкую | самавыдаве́цкае | самавыдаве́цкія ( самавыдаве́цкіх ( |
|
| самавыдаве́цкім | самавыдаве́цкай самавыдаве́цкаю |
самавыдаве́цкім | самавыдаве́цкімі | |
| самавыдаве́цкім | самавыдаве́цкай | самавыдаве́цкім | самавыдаве́цкіх | |
Крыніцы:
самавыжыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыжыва́нне | |
| самавыжыва́ння | |
| самавыжыва́нню | |
| самавыжыва́нне | |
| самавыжыва́ннем | |
| самавыжыва́нні |
Крыніцы:
самавызвале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавызвале́нне | |
| самавызвале́ння | |
| самавызвале́нню | |
| самавызвале́нне | |
| самавызвале́ннем | |
| самавызвале́нні |
Крыніцы: