самавыгружа́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самавыгружа́льнік самавыгружа́льнікі
Р. самавыгружа́льніка самавыгружа́льнікаў
Д. самавыгружа́льніку самавыгружа́льнікам
В. самавыгружа́льнік самавыгружа́льнікі
Т. самавыгружа́льнікам самавыгружа́льнікамі
М. самавыгружа́льніку самавыгружа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)