самавыжыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самавыжыва́нне | |
| самавыжыва́ння | |
| самавыжыва́нню | |
| самавыжыва́нне | |
| самавыжыва́ннем | |
| самавыжыва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)