самавучы́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
самавучы́цель | самавучы́целі | |
самавучы́целя | самавучы́целяў | |
самавучы́целю | самавучы́целям | |
самавучы́цель | самавучы́целі | |
самавучы́целем | самавучы́целямі | |
самавучы́целі | самавучы́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)