Verbum

анлайнавы слоўнік

каршнё́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
каршнё́м	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Каршукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каршу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каршуні́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Каршу́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Каршункі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каршуннё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каршуно́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каршуно́вы	каршуно́вая	каршуно́вае	каршуно́выя
Р.	каршуно́вага	каршуно́вай каршуно́вае	каршуно́вага	каршуно́вых
Д.	каршуно́ваму	каршуно́вай	каршуно́ваму	каршуно́вым
В.	каршуно́вы (неадуш.) каршуно́вага (адуш.)	каршуно́вую	каршуно́вае	каршуно́выя (неадуш.) каршуно́вых (адуш.)
Т.	каршуно́вым	каршуно́вай каршуно́ваю	каршуно́вым	каршуно́вымі
М.	каршуно́вым	каршуно́вай	каршуно́вым	каршуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каршуно́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каршуно́ў	каршуно́ва	каршуно́ва	каршуно́вы
Р.	каршуно́вага	каршуно́вай каршуно́вае	каршуно́вага	каршуно́вых
Д.	каршуно́ваму	каршуно́вай	каршуно́ваму	каршуно́вым
В.	каршуно́ў (неадуш.) каршуно́вага (адуш.)	каршуно́ву	каршуно́ва	каршуно́вы (неадуш.) каршуно́вых (адуш.)
Т.	каршуно́вым	каршуно́вай каршуно́ваю	каршуно́вым	каршуно́вымі
М.	каршуно́вым	каршуно́вай	каршуно́вым	каршуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Каршуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы