Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

Ві́шчын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́шчын
Р. Ві́шчына
Д. Ві́шчыну
В. Ві́шчын
Т. Ві́шчынам
М. Ві́шчыне

вішчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вішчу́ вішчы́м
2-я ас. вішчы́ш вішчыце́
3-я ас. вішчы́ць вішча́ць
Прошлы час
м. вішчэ́ў вішчэ́лі
ж. вішчэ́ла
н. вішчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. вішчы́ вішчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вішчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

вішы́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вішы́йскі вішы́йская вішы́йскае вішы́йскія
Р. вішы́йскага вішы́йскай
вішы́йскае		 вішы́йскага вішы́йскіх
Д. вішы́йскаму вішы́йскай вішы́йскаму вішы́йскім
В. вішы́йскі (неадуш.)
вішы́йскага (адуш.)		 вішы́йскую вішы́йскае вішы́йскія (неадуш.)
вішы́йскіх (адуш.)
Т. вішы́йскім вішы́йскай
вішы́йскаю		 вішы́йскім вішы́йскімі
М. вішы́йскім вішы́йскай вішы́йскім вішы́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вішэ́нскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Вішэ́нскі
Р. Вішэ́нскага
Д. Вішэ́нскаму
В. Вішэ́нскі
Т. Вішэ́нскім
М. Вішэ́нскім

віяду́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віяду́к віяду́кі
Р. віяду́ка віяду́каў
Д. віяду́ку віяду́кам
В. віяду́к віяду́кі
Т. віяду́кам віяду́камі
М. віяду́ку віяду́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віяду́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віяду́чны віяду́чная віяду́чнае віяду́чныя
Р. віяду́чнага віяду́чнай
віяду́чнае		 віяду́чнага віяду́чных
Д. віяду́чнаму віяду́чнай віяду́чнаму віяду́чным
В. віяду́чны (неадуш.)
віяду́чнага (адуш.)		 віяду́чную віяду́чнае віяду́чныя (неадуш.)
віяду́чных (адуш.)
Т. віяду́чным віяду́чнай
віяду́чнаю		 віяду́чным віяду́чнымі
М. віяду́чным віяду́чнай віяду́чным віяду́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

віяланчэлі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віяланчэлі́ст віяланчэлі́сты
Р. віяланчэлі́ста віяланчэлі́стаў
Д. віяланчэлі́сту віяланчэлі́стам
В. віяланчэлі́ста віяланчэлі́стаў
Т. віяланчэлі́стам віяланчэлі́стамі
М. віяланчэлі́сце віяланчэлі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віяланчэлі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віяланчэлі́стка віяланчэлі́сткі
Р. віяланчэлі́сткі віяланчэлі́стак
Д. віяланчэлі́стцы віяланчэлі́сткам
В. віяланчэлі́стку віяланчэлі́стак
Т. віяланчэлі́сткай
віяланчэлі́сткаю		 віяланчэлі́сткамі
М. віяланчэлі́стцы віяланчэлі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віяланчэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. віяланчэ́ль віяланчэ́лі
Р. віяланчэ́лі віяланчэ́лей
віяланчэ́ляў
Д. віяланчэ́лі віяланчэ́лям
В. віяланчэ́ль віяланчэ́лі
Т. віяланчэ́ллю віяланчэ́лямі
М. віяланчэ́лі віяланчэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віяланчэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віяланчэ́льны віяланчэ́льная віяланчэ́льнае віяланчэ́льныя
Р. віяланчэ́льнага віяланчэ́льнай
віяланчэ́льнае		 віяланчэ́льнага віяланчэ́льных
Д. віяланчэ́льнаму віяланчэ́льнай віяланчэ́льнаму віяланчэ́льным
В. віяланчэ́льны (неадуш.)
віяланчэ́льнага (адуш.)		 віяланчэ́льную віяланчэ́льнае віяланчэ́льныя (неадуш.)
віяланчэ́льных (адуш.)
Т. віяланчэ́льным віяланчэ́льнай
віяланчэ́льнаю		 віяланчэ́льным віяланчэ́льнымі
М. віяланчэ́льным віяланчэ́льнай віяланчэ́льным віяланчэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.