віяланчэлі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віяланчэлі́ст віяланчэлі́сты
Р. віяланчэлі́ста віяланчэлі́стаў
Д. віяланчэлі́сту віяланчэлі́стам
В. віяланчэлі́ста віяланчэлі́стаў
Т. віяланчэлі́стам віяланчэлі́стамі
М. віяланчэлі́сце віяланчэлі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)