Verbum

анлайнавы слоўнік

Вішняве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

вішняве́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вішняве́цкі	вішняве́цкая	вішняве́цкае	вішняве́цкія
Р.	вішняве́цкага	вішняве́цкай вішняве́цкае	вішняве́цкага	вішняве́цкіх
Д.	вішняве́цкаму	вішняве́цкай	вішняве́цкаму	вішняве́цкім
В.	вішняве́цкі (неадуш.) вішняве́цкага (адуш.)	вішняве́цкую	вішняве́цкае	вішняве́цкія (неадуш.) вішняве́цкіх (адуш.)
Т.	вішняве́цкім	вішняве́цкай вішняве́цкаю	вішняве́цкім	вішняве́цкімі
М.	вішняве́цкім	вішняве́цкай	вішняве́цкім	вішняве́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вішняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

вішня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вішня́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Вішо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

вішо́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вішо́ўскі	вішо́ўская	вішо́ўскае	вішо́ўскія
Р.	вішо́ўскага	вішо́ўскай вішо́ўскае	вішо́ўскага	вішо́ўскіх
Д.	вішо́ўскаму	вішо́ўскай	вішо́ўскаму	вішо́ўскім
В.	вішо́ўскі (неадуш.) вішо́ўскага (адуш.)	вішо́ўскую	вішо́ўскае	вішо́ўскія (неадуш.) вішо́ўскіх (адуш.)
Т.	вішо́ўскім	вішо́ўскай вішо́ўскаю	вішо́ўскім	вішо́ўскімі
М.	вішо́ўскім	вішо́ўскай	вішо́ўскім	вішо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вішто́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

вішча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вішча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.