апусташа́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апусташа́льніца |
апусташа́льніцы |
Р. |
апусташа́льніцы |
апусташа́льніц |
Д. |
апусташа́льніцы |
апусташа́льніцам |
В. |
апусташа́льніцу |
апусташа́льніц |
Т. |
апусташа́льніцай апусташа́льніцаю |
апусташа́льніцамі |
М. |
апусташа́льніцы |
апусташа́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апусташа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апусташа́льны |
апусташа́льная |
апусташа́льнае |
апусташа́льныя |
Р. |
апусташа́льнага |
апусташа́льнай апусташа́льнае |
апусташа́льнага |
апусташа́льных |
Д. |
апусташа́льнаму |
апусташа́льнай |
апусташа́льнаму |
апусташа́льным |
В. |
апусташа́льны (неадуш.) апусташа́льнага (адуш.) |
апусташа́льную |
апусташа́льнае |
апусташа́льныя (неадуш.) апусташа́льных (адуш.) |
Т. |
апусташа́льным |
апусташа́льнай апусташа́льнаю |
апусташа́льным |
апусташа́льнымі |
М. |
апусташа́льным |
апусташа́льнай |
апусташа́льным |
апусташа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
апусташа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апусташа́льны |
апусташа́льная |
апусташа́льнае |
апусташа́льныя |
Р. |
апусташа́льнага |
апусташа́льнай апусташа́льнае |
апусташа́льнага |
апусташа́льных |
Д. |
апусташа́льнаму |
апусташа́льнай |
апусташа́льнаму |
апусташа́льным |
В. |
апусташа́льны (неадуш.) апусташа́льнага (адуш.) |
апусташа́льную |
апусташа́льнае |
апусташа́льныя (неадуш.) апусташа́льных (адуш.) |
Т. |
апусташа́льным |
апусташа́льнай апусташа́льнаю |
апусташа́льным |
апусташа́льнымі |
М. |
апусташа́льным |
апусташа́льнай |
апусташа́льным |
апусташа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
апусташа́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
апусташа́ецца |
апусташа́юцца |
Прошлы час |
м. |
апусташа́ўся |
апусташа́ліся |
ж. |
апусташа́лася |
н. |
апусташа́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
апусташа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апусташа́ю |
апусташа́ем |
2-я ас. |
апусташа́еш |
апусташа́еце |
3-я ас. |
апусташа́е |
апусташа́юць |
Прошлы час |
м. |
апусташа́ў |
апусташа́лі |
ж. |
апусташа́ла |
н. |
апусташа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апусташа́й |
апусташа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апусташа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
апусташэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апусташэ́нне |
апусташэ́нні |
Р. |
апусташэ́ння |
апусташэ́нняў |
Д. |
апусташэ́нню |
апусташэ́нням |
В. |
апусташэ́нне |
апусташэ́нні |
Т. |
апусташэ́ннем |
апусташэ́ннямі |
М. |
апусташэ́нні |
апусташэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
апусто́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
апусто́шанасць |
Р. |
апусто́шанасці |
Д. |
апусто́шанасці |
В. |
апусто́шанасць |
Т. |
апусто́шанасцю |
М. |
апусто́шанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апусто́шанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апусто́шанне |
Р. |
апусто́шання |
Д. |
апусто́шанню |
В. |
апусто́шанне |
Т. |
апусто́шаннем |
М. |
апусто́шанні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апусто́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апусто́шаны |
апусто́шаная |
апусто́шанае |
апусто́шаныя |
Р. |
апусто́шанага |
апусто́шанай апусто́шанае |
апусто́шанага |
апусто́шаных |
Д. |
апусто́шанаму |
апусто́шанай |
апусто́шанаму |
апусто́шаным |
В. |
апусто́шаны (неадуш.) апусто́шанага (адуш.) |
апусто́шаную |
апусто́шанае |
апусто́шаныя (неадуш.) апусто́шаных (адуш.) |
Т. |
апусто́шаным |
апусто́шанай апусто́шанаю |
апусто́шаным |
апусто́шанымі |
М. |
апусто́шаным |
апусто́шанай |
апусто́шаным |
апусто́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апусто́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апусто́шаны |
апусто́шаная |
апусто́шанае |
апусто́шаныя |
Р. |
апусто́шанага |
апусто́шанай апусто́шанае |
апусто́шанага |
апусто́шаных |
Д. |
апусто́шанаму |
апусто́шанай |
апусто́шанаму |
апусто́шаным |
В. |
апусто́шаны (неадуш.) апусто́шанага (адуш.) |
апусто́шаную |
апусто́шанае |
апусто́шаныя (неадуш.) апусто́шаных (адуш.) |
Т. |
апусто́шаным |
апусто́шанай апусто́шанаю |
апусто́шаным |
апусто́шанымі |
М. |
апусто́шаным |
апусто́шанай |
апусто́шаным |
апусто́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.