апусташэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апусташэ́нне | апусташэ́нні | |
апусташэ́ння | апусташэ́нняў | |
апусташэ́нню | апусташэ́нням | |
апусташэ́нне | апусташэ́нні | |
апусташэ́ннем | апусташэ́ннямі | |
апусташэ́нні | апусташэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)