чарвябо́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарвябо́йны |
чарвябо́йная |
чарвябо́йнае |
чарвябо́йныя |
Р. |
чарвябо́йнага |
чарвябо́йнай чарвябо́йнае |
чарвябо́йнага |
чарвябо́йных |
Д. |
чарвябо́йнаму |
чарвябо́йнай |
чарвябо́йнаму |
чарвябо́йным |
В. |
чарвябо́йны (неадуш.) чарвябо́йнага (адуш.) |
чарвябо́йную |
чарвябо́йнае |
чарвябо́йныя (неадуш.) чарвябо́йных (адуш.) |
Т. |
чарвябо́йным |
чарвябо́йнай чарвябо́йнаю |
чарвябо́йным |
чарвябо́йнымі |
М. |
чарвябо́йным |
чарвябо́йнай |
чарвябо́йным |
чарвябо́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
чарвяво́дня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарвяво́дня |
чарвяво́дні |
Р. |
чарвяво́дні |
чарвяво́дняў |
Д. |
чарвяво́дні |
чарвяво́дням |
В. |
чарвяво́дню |
чарвяво́дні |
Т. |
чарвяво́дняй чарвяво́дняю |
чарвяво́днямі |
М. |
чарвяво́дні |
чарвяво́днях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
чарвя́к
‘жывёльны арганізм’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарвя́к |
чарвякі́ чэ́рві |
Р. |
чарвяка́ |
чарвяко́ў чарве́й |
Д. |
чарвяку́ |
чарвяка́м чарвя́м |
В. |
чарвяка́ |
чарвяко́ў чарве́й |
Т. |
чарвяко́м |
чарвяка́мі чарвя́мі |
М. |
чарвяку́ |
чарвяка́х чарвя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарвя́к
‘агідны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарвя́к |
чарвякі́ чэ́рві |
Р. |
чарвяка́ |
чарвяко́ў чарве́й |
Д. |
чарвяку́ |
чарвяка́м чарвя́м |
В. |
чарвяка́ |
чарвяко́ў чарве́й |
Т. |
чарвяко́м |
чарвяка́мі чарвя́мі |
М. |
чарвяку́ |
чарвяка́х чарвя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарвя́к
‘зубчастае кола’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарвя́к |
чарвякі́ |
Р. |
чарвяка́ |
чарвяко́ў |
Д. |
чарвяку́ |
чарвяка́м |
В. |
чарвя́к |
чарвякі́ |
Т. |
чарвяко́м |
чарвяка́мі |
М. |
чарвяку́ |
чарвяка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарвяко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарвяко́вы |
чарвяко́вая |
чарвяко́вае |
чарвяко́выя |
Р. |
чарвяко́вага |
чарвяко́вай чарвяко́вае |
чарвяко́вага |
чарвяко́вых |
Д. |
чарвяко́ваму |
чарвяко́вай |
чарвяко́ваму |
чарвяко́вым |
В. |
чарвяко́вы (неадуш.) чарвяко́вага (адуш.) |
чарвяко́вую |
чарвяко́вае |
чарвяко́выя (неадуш.) чарвяко́вых (адуш.) |
Т. |
чарвяко́вым |
чарвяко́вай чарвяко́ваю |
чарвяко́вым |
чарвяко́вымі |
М. |
чарвяко́вым |
чарвяко́вай |
чарвяко́вым |
чарвяко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарвято́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарвято́чына |
чарвято́чыны |
Р. |
чарвято́чыны |
чарвято́чын |
Д. |
чарвято́чыне |
чарвято́чынам |
В. |
чарвято́чыну |
чарвято́чыны |
Т. |
чарвято́чынай чарвято́чынаю |
чарвято́чынамі |
М. |
чарвято́чыне |
чарвято́чынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
чарвя́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чарвя́чны |
чарвя́чная |
чарвя́чнае |
чарвя́чныя |
Р. |
чарвя́чнага |
чарвя́чнай чарвя́чнае |
чарвя́чнага |
чарвя́чных |
Д. |
чарвя́чнаму |
чарвя́чнай |
чарвя́чнаму |
чарвя́чным |
В. |
чарвя́чны (неадуш.) чарвя́чнага (адуш.) |
чарвя́чную |
чарвя́чнае |
чарвя́чныя (неадуш.) чарвя́чных (адуш.) |
Т. |
чарвя́чным |
чарвя́чнай чарвя́чнаю |
чарвя́чным |
чарвя́чнымі |
М. |
чарвя́чным |
чарвя́чнай |
чарвя́чным |
чарвя́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.