чарвя́к

‘агідны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарвя́к чарвякі́
чэ́рві
Р. чарвяка́ чарвяко́ў
чарве́й
Д. чарвяку́ чарвяка́м
чарвя́м
В. чарвяка́ чарвяко́ў
чарве́й
Т. чарвяко́м чарвяка́мі
чарвя́мі
М. чарвяку́ чарвяка́х
чарвя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)