суднаўлада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суднаўлада́льнік |
суднаўлада́льнікі |
Р. |
суднаўлада́льніка |
суднаўлада́льнікаў |
Д. |
суднаўлада́льніку |
суднаўлада́льнікам |
В. |
суднаўлада́льніка |
суднаўлада́льнікаў |
Т. |
суднаўлада́льнікам |
суднаўлада́льнікамі |
М. |
суднаўлада́льніку |
суднаўлада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўлада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суднаўлада́льніцкі |
суднаўлада́льніцкая |
суднаўлада́льніцкае |
суднаўлада́льніцкія |
Р. |
суднаўлада́льніцкага |
суднаўлада́льніцкай суднаўлада́льніцкае |
суднаўлада́льніцкага |
суднаўлада́льніцкіх |
Д. |
суднаўлада́льніцкаму |
суднаўлада́льніцкай |
суднаўлада́льніцкаму |
суднаўлада́льніцкім |
В. |
суднаўлада́льніцкі (неадуш.) суднаўлада́льніцкага (адуш.) |
суднаўлада́льніцкую |
суднаўлада́льніцкае |
суднаўлада́льніцкія (неадуш.) суднаўлада́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкай суднаўлада́льніцкаю |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкімі |
М. |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкай |
суднаўлада́льніцкім |
суднаўлада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суднаўла́снік |
суднаўла́снікі |
Р. |
суднаўла́сніка |
суднаўла́снікаў |
Д. |
суднаўла́сніку |
суднаўла́снікам |
В. |
суднаўла́сніка |
суднаўла́снікаў |
Т. |
суднаўла́снікам |
суднаўла́снікамі |
М. |
суднаўла́сніку |
суднаўла́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
суднаўла́сніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суднаўла́сніцкі |
суднаўла́сніцкая |
суднаўла́сніцкае |
суднаўла́сніцкія |
Р. |
суднаўла́сніцкага |
суднаўла́сніцкай суднаўла́сніцкае |
суднаўла́сніцкага |
суднаўла́сніцкіх |
Д. |
суднаўла́сніцкаму |
суднаўла́сніцкай |
суднаўла́сніцкаму |
суднаўла́сніцкім |
В. |
суднаўла́сніцкі (неадуш.) суднаўла́сніцкага (адуш.) |
суднаўла́сніцкую |
суднаўла́сніцкае |
суднаўла́сніцкія (неадуш.) суднаўла́сніцкіх (адуш.) |
Т. |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкай суднаўла́сніцкаю |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкімі |
М. |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкай |
суднаўла́сніцкім |
суднаўла́сніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
суднахо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
суднахо́днасць |
Р. |
суднахо́днасці |
Д. |
суднахо́днасці |
В. |
суднахо́днасць |
Т. |
суднахо́днасцю |
М. |
суднахо́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднахо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
суднахо́дны |
суднахо́дная |
суднахо́днае |
суднахо́дныя |
Р. |
суднахо́днага |
суднахо́днай суднахо́днае |
суднахо́днага |
суднахо́дных |
Д. |
суднахо́днаму |
суднахо́днай |
суднахо́днаму |
суднахо́дным |
В. |
суднахо́дны (неадуш.) суднахо́днага (адуш.) |
суднахо́дную |
суднахо́днае |
суднахо́дныя (неадуш.) суднахо́дных (адуш.) |
Т. |
суднахо́дным |
суднахо́днай суднахо́днаю |
суднахо́дным |
суднахо́днымі |
М. |
суднахо́дным |
суднахо́днай |
суднахо́дным |
суднахо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суднахо́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
суднахо́дства |
Р. |
суднахо́дства |
Д. |
суднахо́дству |
В. |
суднахо́дства |
Т. |
суднахо́дствам |
М. |
суднахо́дстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
су́дна-год
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
су́дна-год |
су́дна-гады́ |
Р. |
су́дна-го́да |
су́дна-гадо́ў |
Д. |
су́дна-го́ду |
су́дна-гада́м |
В. |
су́дна-год |
су́дна-гады́ |
Т. |
су́дна-го́дам |
су́дна-гада́мі |
М. |
су́дна-го́дзе |
су́дна-гада́х |
Крыніцы:
tsblm1996.
су́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
су́днік |
су́днікі |
Р. |
су́дніка |
су́днікаў |
Д. |
су́дніку |
су́днікам |
В. |
су́днік |
су́днікі |
Т. |
су́днікам |
су́днікамі |
М. |
су́дніку |
су́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Су́днікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Су́днікі |
Р. |
Су́днікаў |
Д. |
Су́днікам |
В. |
Су́днікі |
Т. |
Су́днікамі |
М. |
Су́дніках |