су́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́днік су́днікі
Р. су́дніка су́днікаў
Д. су́дніку су́днікам
В. су́днік су́днікі
Т. су́днікам су́днікамі
М. су́дніку су́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)