Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

каўчукано́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўчукано́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каўчукано́сны	каўчукано́сная	каўчукано́снае	каўчукано́сныя
Р.	каўчукано́снага	каўчукано́снай каўчукано́снае	каўчукано́снага	каўчукано́сных
Д.	каўчукано́снаму	каўчукано́снай	каўчукано́снаму	каўчукано́сным
В.	каўчукано́сны (неадуш.) каўчукано́снага (адуш.)	каўчукано́сную	каўчукано́снае	каўчукано́сныя (неадуш.) каўчукано́сных (адуш.)
Т.	каўчукано́сным	каўчукано́снай каўчукано́снаю	каўчукано́сным	каўчукано́снымі
М.	каўчукано́сным	каўчукано́снай	каўчукано́сным	каўчукано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўчукападо́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каўчукападо́бны	каўчукападо́бная	каўчукападо́бнае	каўчукападо́бныя
Р.	каўчукападо́бнага	каўчукападо́бнай каўчукападо́бнае	каўчукападо́бнага	каўчукападо́бных
Д.	каўчукападо́бнаму	каўчукападо́бнай	каўчукападо́бнаму	каўчукападо́бным
В.	каўчукападо́бны (неадуш.) каўчукападо́бнага (адуш.)	каўчукападо́бную	каўчукападо́бнае	каўчукападо́бныя (неадуш.) каўчукападо́бных (адуш.)
Т.	каўчукападо́бным	каўчукападо́бнай каўчукападо́бнаю	каўчукападо́бным	каўчукападо́бнымі
М.	каўчукападо́бным	каўчукападо́бнай	каўчукападо́бным	каўчукападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

каўчэ́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўчэ́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каўчэ́жны	каўчэ́жная	каўчэ́жнае	каўчэ́жныя
Р.	каўчэ́жнага	каўчэ́жнай каўчэ́жнае	каўчэ́жнага	каўчэ́жных
Д.	каўчэ́жнаму	каўчэ́жнай	каўчэ́жнаму	каўчэ́жным
В.	каўчэ́жны (неадуш.) каўчэ́жнага (адуш.)	каўчэ́жную	каўчэ́жнае	каўчэ́жныя (неадуш.) каўчэ́жных (адуш.)
Т.	каўчэ́жным	каўчэ́жнай каўчэ́жнаю	каўчэ́жным	каўчэ́жнымі
М.	каўчэ́жным	каўчэ́жнай	каўчэ́жным	каўчэ́жных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Каўшары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Каўшо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

каўшо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каўшо́вы	каўшо́вая	каўшо́вае	каўшо́выя
Р.	каўшо́вага	каўшо́вай каўшо́вае	каўшо́вага	каўшо́вых
Д.	каўшо́ваму	каўшо́вай	каўшо́ваму	каўшо́вым
В.	каўшо́вы (неадуш.) каўшо́вага (адуш.)	каўшо́вую	каўшо́вае	каўшо́выя (неадуш.) каўшо́вых (адуш.)
Т.	каўшо́вым	каўшо́вай каўшо́ваю	каўшо́вым	каўшо́вымі
М.	каўшо́вым	каўшо́вай	каўшо́вым	каўшо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каўшы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Каўшэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum