канапля́нішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канапля́нішча |
канапля́нішчы |
Р. |
канапля́нішча |
канапля́нішч канапля́нішчаў |
Д. |
канапля́нішчу |
канапля́нішчам |
В. |
канапля́нішча |
канапля́нішчы |
Т. |
канапля́нішчам |
канапля́нішчамі |
М. |
канапля́нішчы |
канапля́нішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канапля́нка
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канапля́нка |
канапля́нкі |
Р. |
канапля́нкі |
канапля́нак |
Д. |
канапля́нцы |
канапля́нкам |
В. |
канапля́нку |
канапля́нак |
Т. |
канапля́нкай канапля́нкаю |
канапля́нкамі |
М. |
канапля́нцы |
канапля́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канапля́нка
‘хустка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канапля́нка |
канапля́нкі |
Р. |
канапля́нкі |
канапля́нак |
Д. |
канапля́нцы |
канапля́нкам |
В. |
канапля́нку |
канапля́нкі |
Т. |
канапля́нкай канапля́нкаю |
канапля́нкамі |
М. |
канапля́нцы |
канапля́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Канапля́ншчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Канапля́ншчына |
Р. |
Канапля́ншчыны |
Д. |
Канапля́ншчыне |
В. |
Канапля́ншчыну |
Т. |
Канапля́ншчынай Канапля́ншчынаю |
М. |
Канапля́ншчыне |
канапля́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канапля́ны |
канапля́ная |
канапля́нае |
канапля́ныя |
Р. |
канапля́нага |
канапля́най канапля́нае |
канапля́нага |
канапля́ных |
Д. |
канапля́наму |
канапля́най |
канапля́наму |
канапля́ным |
В. |
канапля́ны (неадуш.) канапля́нага (адуш.) |
канапля́ную |
канапля́нае |
канапля́ныя (неадуш.) канапля́ных (адуш.) |
Т. |
канапля́ным |
канапля́най канапля́наю |
канапля́ным |
канапля́нымі |
М. |
канапля́ным |
канапля́най |
канапля́ным |
канапля́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кана́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кана́пны |
кана́пная |
кана́пнае |
кана́пныя |
Р. |
кана́пнага |
кана́пнай кана́пнае |
кана́пнага |
кана́пных |
Д. |
кана́пнаму |
кана́пнай |
кана́пнаму |
кана́пным |
В. |
кана́пны (неадуш.) кана́пнага (адуш.) |
кана́пную |
кана́пнае |
кана́пныя (неадуш.) кана́пных (адуш.) |
Т. |
кана́пным |
кана́пнай кана́пнаю |
кана́пным |
кана́пнымі |
М. |
кана́пным |
кана́пнай |
кана́пным |
кана́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канапэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
канапэ́ |
канапэ́ |
Р. |
канапэ́ |
канапэ́ |
Д. |
канапэ́ |
канапэ́ |
В. |
канапэ́ |
канапэ́ |
Т. |
канапэ́ |
канапэ́ |
М. |
канапэ́ |
канапэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.