Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гугу́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гугу́канне
Р. гугу́кання
Д. гугу́канню
В. гугу́канне
Т. гугу́каннем
М. гугу́канні

Крыніцы: piskunou2012.

гугу́каць

‘паўтараць "гу-гу"’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гугу́каю гугу́каем
2-я ас. гугу́каеш гугу́каеце
3-я ас. гугу́кае гугу́каюць
Прошлы час
м. гугу́каў гугу́калі
ж. гугу́кала
н. гугу́кала
Загадны лад
2-я ас. гугу́кай гугу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гугу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

гугу́кнуць

‘аднакратны дзеяслоў да гугукаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гугу́кну гугу́кнем
2-я ас. гугу́кнеш гугу́кнеце
3-я ас. гугу́кне гугу́кнуць
Прошлы час
м. гугу́кнуў гугу́кнулі
ж. гугу́кнула
н. гугу́кнула
Загадны лад
2-я ас. гугу́кні гугу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час гугу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

гугу́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гугу́хканне
Р. гугу́хкання
Д. гугу́хканню
В. гугу́хканне
Т. гугу́хканнем
М. гугу́хканні

Крыніцы: piskunou2012.

гугу́хкаць

‘паўтараць "гу-гу"’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гугу́хкаю гугу́хкаем
2-я ас. гугу́хкаеш гугу́хкаеце
3-я ас. гугу́хкае гугу́хкаюць
Прошлы час
м. гугу́хкаў гугу́хкалі
ж. гугу́хкала
н. гугу́хкала
Загадны лад
2-я ас. гугу́хкай гугу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гугу́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

гу́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гу́д
Р. гу́ду
Д. гу́ду
В. гу́д
Т. гу́дам
М. гу́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́да гу́ды
Р. гу́ды гу́д
Д. гу́дзе гу́дам
В. гу́ду гу́ды
Т. гу́дай
гу́даю
гу́дамі
М. гу́дзе гу́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Гу́давічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гу́давічы
Р. Гу́давіч
Гу́давічаў
Д. Гу́давічам
В. Гу́давічы
Т. Гу́давічамі
М. Гу́давічах

Гудага́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гудага́й
Р. Гудага́я
Д. Гудага́ю
В. Гудага́й
Т. Гудага́ем
М. Гудага́і

гудага́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гудага́йскі гудага́йская гудага́йскае гудага́йскія
Р. гудага́йскага гудага́йскай
гудага́йскае
гудага́йскага гудага́йскіх
Д. гудага́йскаму гудага́йскай гудага́йскаму гудага́йскім
В. гудага́йскі (неадуш.)
гудага́йскага (адуш.)
гудага́йскую гудага́йскае гудага́йскія (неадуш.)
гудага́йскіх (адуш.)
Т. гудага́йскім гудага́йскай
гудага́йскаю
гудага́йскім гудага́йскімі
М. гудага́йскім гудага́йскай гудага́йскім гудага́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.