вярча́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярча́льнік |
вярча́льнікі |
Р. |
вярча́льніка |
вярча́льнікаў |
Д. |
вярча́льніку |
вярча́льнікам |
В. |
вярча́льнік |
вярча́льнікі |
Т. |
вярча́льнікам |
вярча́льнікамі |
М. |
вярча́льніку |
вярча́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вярча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вярча́льны |
вярча́льная |
вярча́льнае |
вярча́льныя |
Р. |
вярча́льнага |
вярча́льнай вярча́льнае |
вярча́льнага |
вярча́льных |
Д. |
вярча́льнаму |
вярча́льнай |
вярча́льнаму |
вярча́льным |
В. |
вярча́льны (неадуш.) вярча́льнага (адуш.) |
вярча́льную |
вярча́льнае |
вярча́льныя (неадуш.) вярча́льных (адуш.) |
Т. |
вярча́льным |
вярча́льнай вярча́льнаю |
вярча́льным |
вярча́льнымі |
М. |
вярча́льным |
вярча́льнай |
вярча́льным |
вярча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вярчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вярчэ́нне |
Р. |
вярчэ́ння |
Д. |
вярчэ́нню |
В. |
вярчэ́нне |
Т. |
вярчэ́ннем |
М. |
вярчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вярша́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярша́ліна |
вярша́ліны |
Р. |
вярша́ліны |
вярша́лін |
Д. |
вярша́ліне |
вярша́лінам |
В. |
вярша́ліну |
вярша́ліны |
Т. |
вярша́лінай вярша́лінаю |
вярша́лінамі |
М. |
вярша́ліне |
вярша́лінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярша́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вярша́лле |
Р. |
вярша́лля |
Д. |
вярша́ллю |
В. |
вярша́лле |
Т. |
вярша́ллем |
М. |
вярша́ллі |
Крыніцы:
piskunou2012.
вяршкі́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
вяршкі́ |
Р. |
вяршко́ў |
Д. |
вяршка́м |
В. |
вяршкі́ |
Т. |
вяршка́мі |
М. |
вяршка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вяршкі́
‘смятанка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
вяршкі́ |
Р. |
вяршко́ў |
Д. |
вяршка́м |
В. |
вяршкі́ |
Т. |
вяршка́мі |
М. |
вяршка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
вяршко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вяршко́вы |
вяршко́вая |
вяршко́вае |
вяршко́выя |
Р. |
вяршко́вага |
вяршко́вай вяршко́вае |
вяршко́вага |
вяршко́вых |
Д. |
вяршко́ваму |
вяршко́вай |
вяршко́ваму |
вяршко́вым |
В. |
вяршко́вы (неадуш.) вяршко́вага (адуш.) |
вяршко́вую |
вяршко́вае |
вяршко́выя (неадуш.) вяршко́вых (адуш.) |
Т. |
вяршко́вым |
вяршко́вай вяршко́ваю |
вяршко́вым |
вяршко́вымі |
М. |
вяршко́вым |
вяршко́вай |
вяршко́вым |
вяршко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вяршні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вяршні́к |
вершнікі́ |
Р. |
вершніка́ |
вершніко́ў |
Д. |
вершніку́ |
вершніка́м |
В. |
вяршні́к |
вершнікі́ |
Т. |
вершніко́м |
вершніка́мі |
М. |
вершніку́ |
вершніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вяршня́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вяршня́к |
Р. |
вершняку́ |
Д. |
вершняку́ |
В. |
вяршня́к |
Т. |
вершняко́м |
М. |
вершняку́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.