вяршні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вяршні́к | вершнікі́ | |
| вершніка́ | вершніко́ў | |
| вершніку́ | вершніка́м | |
| вяршні́к | вершнікі́ | |
| вершніко́м | вершніка́мі | |
| вершніку́ | вершніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)