Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афіно́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

афі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	афі́нскі	афі́нская	афі́нскае	афі́нскія
Р.	афі́нскага	афі́нскай афі́нскае	афі́нскага	афі́нскіх
Д.	афі́нскаму	афі́нскай	афі́нскаму	афі́нскім
В.	афі́нскі (неадуш.) афі́нскага (адуш.)	афі́нскую	афі́нскае	афі́нскія (неадуш.) афі́нскіх (адуш.)
Т.	афі́нскім	афі́нскай афі́нскаю	афі́нскім	афі́нскімі
М.	афі́нскім	афі́нскай	афі́нскім	афі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Афі́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

афіня́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: афі́нянін.

Крыніцы: nazounik2008.

афі́нянін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: афіня́нін.

Крыніцы: sbm2012.

афі́нянка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

афіня́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Іншыя варыянты: афі́нянка.

Крыніцы: nazounik2008.

афі́нянка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Іншыя варыянты: афіня́нка.

Крыніцы: sbm2012.

афірматы́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	афірматы́ўны	афірматы́ўная	афірматы́ўнае	афірматы́ўныя
Р.	афірматы́ўнага	афірматы́ўнай афірматы́ўнае	афірматы́ўнага	афірматы́ўных
Д.	афірматы́ўнаму	афірматы́ўнай	афірматы́ўнаму	афірматы́ўным
В.	афірматы́ўны (неадуш.) афірматы́ўнага (адуш.)	афірматы́ўную	афірматы́ўнае	афірматы́ўныя (неадуш.) афірматы́ўных (адуш.)
Т.	афірматы́ўным	афірматы́ўнай афірматы́ўнаю	афірматы́ўным	афірматы́ўнымі
М.	афірматы́ўным	афірматы́ўнай	афірматы́ўным	афірматы́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

афірма́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum