афі́нянін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афі́нянін афі́няне
Р. афі́няніна афі́нян
Д. афі́няніну афі́нянам
В. афі́няніна афі́нян
Т. афі́нянінам афі́нянамі
М. афі́няніне афі́нянах

Іншыя варыянты: афіня́нін.

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)