аплы́сці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аплыву́ |
аплывё́м |
2-я ас. |
аплыве́ш |
аплывяце́ |
3-я ас. |
аплыве́ |
аплыву́ць |
Прошлы час |
м. |
аплы́ў |
аплылі́ |
ж. |
аплыла́ |
н. |
аплыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
аплыві́ |
аплыві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аплы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аплы́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аплы́ў |
аплы́вы |
Р. |
аплы́ву |
аплы́ваў |
Д. |
аплы́ву |
аплы́вам |
В. |
аплы́ў |
аплы́вы |
Т. |
аплы́вам |
аплы́вамі |
М. |
аплы́ве |
аплы́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аплы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аплыву́ |
аплывё́м |
2-я ас. |
аплыве́ш |
аплывяце́ |
3-я ас. |
аплыве́ |
аплыву́ць |
Прошлы час |
м. |
аплы́ў |
аплылі́ |
ж. |
аплыла́ |
н. |
аплыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
аплыві́ |
аплыві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аплы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аплэ́вух
‘неразумны, дурны чалавек, аболтус’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аплэ́вух |
аплэ́вухі |
Р. |
аплэ́вуха |
аплэ́вухаў |
Д. |
аплэ́вуху |
аплэ́вухам |
В. |
аплэ́вуха |
аплэ́вухаў |
Т. |
аплэ́вухам |
аплэ́вухамі |
М. |
аплэ́вуху |
аплэ́вухах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аплюга́вець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аплюга́вею |
аплюга́веем |
2-я ас. |
аплюга́вееш |
аплюга́вееце |
3-я ас. |
аплюга́вее |
аплюга́веюць |
Прошлы час |
м. |
аплюга́веў |
аплюга́велі |
ж. |
аплюга́вела |
н. |
аплюга́вела |
Загадны лад |
2-я ас. |
аплюга́вей |
аплюга́вейце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аплюга́веўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аплюга́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аплюга́ўлюся |
аплюга́вімся |
2-я ас. |
аплюга́вішся |
аплюга́віцеся |
3-я ас. |
аплюга́віцца |
аплюга́вяцца |
Прошлы час |
м. |
аплюга́віўся |
аплюга́віліся |
ж. |
аплюга́вілася |
н. |
аплюга́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аплюга́ўся |
аплюга́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аплюга́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аплюга́віць
‘зрабіць плюгавым каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аплюга́ўлю |
аплюга́вім |
2-я ас. |
аплюга́віш |
аплюга́віце |
3-я ас. |
аплюга́віць |
аплюга́вяць |
Прошлы час |
м. |
аплюга́віў |
аплюга́вілі |
ж. |
аплюга́віла |
н. |
аплюга́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аплюга́ў |
аплюга́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аплюга́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аплюга́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аплюга́ўлены |
аплюга́ўленая |
аплюга́ўленае |
аплюга́ўленыя |
Р. |
аплюга́ўленага |
аплюга́ўленай аплюга́ўленае |
аплюга́ўленага |
аплюга́ўленых |
Д. |
аплюга́ўленаму |
аплюга́ўленай |
аплюга́ўленаму |
аплюга́ўленым |
В. |
аплюга́ўлены (неадуш.) аплюга́ўленага (адуш.) |
аплюга́ўленую |
аплюга́ўленае |
аплюга́ўленыя (неадуш.) аплюга́ўленых (адуш.) |
Т. |
аплюга́ўленым |
аплюга́ўленай аплюга́ўленаю |
аплюга́ўленым |
аплюга́ўленымі |
М. |
аплюга́ўленым |
аплюга́ўленай |
аплюга́ўленым |
аплюга́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
аплюга́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аплюга́ўліваюся |
аплюга́ўліваемся |
2-я ас. |
аплюга́ўліваешся |
аплюга́ўліваецеся |
3-я ас. |
аплюга́ўліваецца |
аплюга́ўліваюцца |
Прошлы час |
м. |
аплюга́ўліваўся |
аплюга́ўліваліся |
ж. |
аплюга́ўлівалася |
н. |
аплюга́ўлівалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аплюга́ўлівайся |
аплюга́ўлівайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аплюга́ўліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.