Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адхо́ды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. адхо́ды
Р. адхо́даў
Д. адхо́дам
В. адхо́ды
Т. адхо́дамі
М. адхо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адхо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адхо́н адхо́ны
Р. адхо́ну адхо́наў
Д. адхо́ну адхо́нам
В. адхо́н адхо́ны
Т. адхо́нам адхо́намі
М. адхо́не адхо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адхо́наваты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адхо́наваты адхо́наватая адхо́наватае адхо́наватыя
Р. адхо́наватага адхо́наватай
адхо́наватае		 адхо́наватага адхо́наватых
Д. адхо́наватаму адхо́наватай адхо́наватаму адхо́наватым
В. адхо́наваты (неадуш.)
адхо́наватага (адуш.)		 адхо́наватую адхо́наватае адхо́наватыя (неадуш.)
адхо́наватых (адуш.)
Т. адхо́наватым адхо́наватай
адхо́наватаю		 адхо́наватым адхо́наватымі
М. адхо́наватым адхо́наватай адхо́наватым адхо́наватых

Крыніцы: piskunou2012.

адхо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адхо́навы адхо́навая адхо́навае адхо́навыя
Р. адхо́навага адхо́навай
адхо́навае		 адхо́навага адхо́навых
Д. адхо́наваму адхо́навай адхо́наваму адхо́навым
В. адхо́навы (неадуш.)
адхо́навага (адуш.)		 адхо́навую адхо́навае адхо́навыя (неадуш.)
адхо́навых (адуш.)
Т. адхо́навым адхо́навай
адхо́наваю		 адхо́навым адхо́навымі
М. адхо́навым адхо́навай адхо́навым адхо́навых

Крыніцы: piskunou2012.

адхо́ніста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адхо́ніста - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адхо́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адхо́ністы адхо́ністая адхо́ністае адхо́ністыя
Р. адхо́ністага адхо́ністай
адхо́ністае		 адхо́ністага адхо́ністых
Д. адхо́ністаму адхо́ністай адхо́ністаму адхо́ністым
В. адхо́ністы (неадуш.)
адхо́ністага (адуш.)		 адхо́ністую адхо́ністае адхо́ністыя (неадуш.)
адхо́ністых (адуш.)
Т. адхо́ністым адхо́ністай
адхо́ністаю		 адхо́ністым адхо́ністымі
М. адхо́ністым адхо́ністай адхо́ністым адхо́ністых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адхо́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адхо́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адхо́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адхо́ннасць
Р. адхо́ннасці
Д. адхо́ннасці
В. адхо́ннасць
Т. адхо́ннасцю
М. адхо́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

адхо́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адхо́нне адхо́нні
Р. адхо́ння адхо́нняў
Д. адхо́нню адхо́нням
В. адхо́нне адхо́нні
Т. адхо́ннем адхо́ннямі
М. адхо́нні адхо́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адхо́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адхо́нны адхо́нная адхо́ннае адхо́нныя
Р. адхо́ннага адхо́ннай
адхо́ннае		 адхо́ннага адхо́нных
Д. адхо́ннаму адхо́ннай адхо́ннаму адхо́нным
В. адхо́нны (неадуш.)
адхо́ннага (адуш.)		 адхо́нную адхо́ннае адхо́нныя (неадуш.)
адхо́нных (адуш.)
Т. адхо́нным адхо́ннай
адхо́ннаю		 адхо́нным адхо́ннымі
М. адхо́нным адхо́ннай адхо́нным адхо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.