адхо́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адхо́нне | адхо́нні | |
адхо́ння | адхо́нняў | |
адхо́нню | адхо́нням | |
адхо́нне | адхо́нні | |
адхо́ннем | адхо́ннямі | |
адхо́нні | адхо́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)