адухаўлё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адухаўлё́ны |
адухаўлё́ная |
адухаўлё́нае |
адухаўлё́ныя |
Р. |
адухаўлё́нага |
адухаўлё́най адухаўлё́нае |
адухаўлё́нага |
адухаўлё́ных |
Д. |
адухаўлё́наму |
адухаўлё́най |
адухаўлё́наму |
адухаўлё́ным |
В. |
адухаўлё́ны (неадуш.) адухаўлё́нага (адуш.) |
адухаўлё́ную |
адухаўлё́нае |
адухаўлё́ныя (неадуш.) адухаўлё́ных (адуш.) |
Т. |
адухаўлё́ным |
адухаўлё́най адухаўлё́наю |
адухаўлё́ным |
адухаўлё́нымі |
М. |
адухаўлё́ным |
адухаўлё́най |
адухаўлё́ным |
адухаўлё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адухаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адухаўля́юся |
адухаўля́емся |
2-я ас. |
адухаўля́ешся |
адухаўля́ецеся |
3-я ас. |
адухаўля́ецца |
адухаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
адухаўля́ўся |
адухаўля́ліся |
ж. |
адухаўля́лася |
н. |
адухаўля́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адухаўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адухаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адухаўля́ю |
адухаўля́ем |
2-я ас. |
адухаўля́еш |
адухаўля́еце |
3-я ас. |
адухаўля́е |
адухаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
адухаўля́ў |
адухаўля́лі |
ж. |
адухаўля́ла |
н. |
адухаўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адухаўля́й |
адухаўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адухаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адухо́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адухо́ўлю |
адухо́вім |
2-я ас. |
адухо́віш |
адухо́віце |
3-я ас. |
адухо́віць |
адухо́вяць |
Прошлы час |
м. |
адухо́віў |
адухо́вілі |
ж. |
адухо́віла |
н. |
адухо́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адухо́ў |
адухо́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адухо́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адухо́ўлена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
адухо́ўлена |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
адухо́ўленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
адухо́ўленасць |
Р. |
адухо́ўленасці |
Д. |
адухо́ўленасці |
В. |
адухо́ўленасць |
Т. |
адухо́ўленасцю |
М. |
адухо́ўленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адухо́ўленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адухо́ўленне |
Р. |
адухо́ўлення |
Д. |
адухо́ўленню |
В. |
адухо́ўленне |
Т. |
адухо́ўленнем |
М. |
адухо́ўленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адухо́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адухо́ўлены |
адухо́ўленая |
адухо́ўленае |
адухо́ўленыя |
Р. |
адухо́ўленага |
адухо́ўленай адухо́ўленае |
адухо́ўленага |
адухо́ўленых |
Д. |
адухо́ўленаму |
адухо́ўленай |
адухо́ўленаму |
адухо́ўленым |
В. |
адухо́ўлены (неадуш.) адухо́ўленага (адуш.) |
адухо́ўленую |
адухо́ўленае |
адухо́ўленыя (неадуш.) адухо́ўленых (адуш.) |
Т. |
адухо́ўленым |
адухо́ўленай адухо́ўленаю |
адухо́ўленым |
адухо́ўленымі |
М. |
адухо́ўленым |
адухо́ўленай |
адухо́ўленым |
адухо́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адухо́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адухо́ўлены |
адухо́ўленая |
адухо́ўленае |
адухо́ўленыя |
Р. |
адухо́ўленага |
адухо́ўленай адухо́ўленае |
адухо́ўленага |
адухо́ўленых |
Д. |
адухо́ўленаму |
адухо́ўленай |
адухо́ўленаму |
адухо́ўленым |
В. |
адухо́ўлены (неадуш.) адухо́ўленага (адуш.) |
адухо́ўленую |
адухо́ўленае |
адухо́ўленыя (неадуш.) адухо́ўленых (адуш.) |
Т. |
адухо́ўленым |
адухо́ўленай адухо́ўленаю |
адухо́ўленым |
адухо́ўленымі |
М. |
адухо́ўленым |
адухо́ўленай |
адухо́ўленым |
адухо́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.