адухо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адухо́ўлены адухо́ўленая адухо́ўленае адухо́ўленыя
Р. адухо́ўленага адухо́ўленай
адухо́ўленае		 адухо́ўленага адухо́ўленых
Д. адухо́ўленаму адухо́ўленай адухо́ўленаму адухо́ўленым
В. адухо́ўлены (неадуш.)
адухо́ўленага (адуш.)		 адухо́ўленую адухо́ўленае адухо́ўленыя (неадуш.)
адухо́ўленых (адуш.)
Т. адухо́ўленым адухо́ўленай
адухо́ўленаю		 адухо́ўленым адухо́ўленымі
М. адухо́ўленым адухо́ўленай адухо́ўленым адухо́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)