узро́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узро́шчаны |
узро́шчаная |
узро́шчанае |
узро́шчаныя |
| Р. |
узро́шчанага |
узро́шчанай узро́шчанае |
узро́шчанага |
узро́шчаных |
| Д. |
узро́шчанаму |
узро́шчанай |
узро́шчанаму |
узро́шчаным |
| В. |
узро́шчаны (неадуш.) узро́шчанага (адуш.) |
узро́шчаную |
узро́шчанае |
узро́шчаныя (неадуш.) узро́шчаных (адуш.) |
| Т. |
узро́шчаным |
узро́шчанай узро́шчанаю |
узро́шчаным |
узро́шчанымі |
| М. |
узро́шчаным |
узро́шчанай |
узро́шчаным |
узро́шчаных |
Кароткая форма: узро́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узро́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узро́шчванне |
| Р. |
узро́шчвання |
| Д. |
узро́шчванню |
| В. |
узро́шчванне |
| Т. |
узро́шчваннем |
| М. |
узро́шчванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узро́шчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узро́шчваю |
узро́шчваем |
| 2-я ас. |
узро́шчваеш |
узро́шчваеце |
| 3-я ас. |
узро́шчвае |
узро́шчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узро́шчваў |
узро́шчвалі |
| ж. |
узро́шчвала |
| н. |
узро́шчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узро́шчвай |
узро́шчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узро́шчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́мзацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узру́мзаюся |
узру́мзаемся |
| 2-я ас. |
узру́мзаешся |
узру́мзаецеся |
| 3-я ас. |
узру́мзаецца |
узру́мзаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узру́мзаўся |
узру́мзаліся |
| ж. |
узру́мзалася |
| н. |
узру́мзалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узру́мзайся |
узру́мзайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узру́мзаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узруне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узруне́е |
узруне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узруне́ў |
узруне́лі |
| ж. |
узруне́ла |
| н. |
узруне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узруне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́піцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узру́плюся |
узру́пімся |
| 2-я ас. |
узру́пішся |
узру́піцеся |
| 3-я ас. |
узру́піцца |
узру́пяцца |
| Прошлы час |
| м. |
узру́піўся |
узру́піліся |
| ж. |
узру́пілася |
| н. |
узру́пілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узру́пся |
узру́пцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узру́піўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́піць
‘занепакоiць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узру́піць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
узру́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
узрухну́ць
‘ссунуць, зрушыць,скрануць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узрухну́ |
узрухнё́м |
| 2-я ас. |
узрухне́ш |
узрухняце́ |
| 3-я ас. |
узрухне́ |
узрухну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
узрухну́ў |
узрухну́лі |
| ж. |
узрухну́ла |
| н. |
узрухну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узрухні́ |
узрухні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узрухну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́чніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узру́чніцца |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
узру́чнілася |
Крыніцы:
piskunou2012.