пасудамы́йка
‘памяшканне; машына’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пасудамы́йка |
пасудамы́йкі |
Р. |
пасудамы́йкі |
пасудамы́ек |
Д. |
пасудамы́йцы |
пасудамы́йкам |
В. |
пасудамы́йку |
пасудамы́йкі |
Т. |
пасудамы́йкай пасудамы́йкаю |
пасудамы́йкамі |
М. |
пасудамы́йцы |
пасудамы́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
пасудамы́йшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пасудамы́йшчыца |
пасудамы́йшчыцы |
Р. |
пасудамы́йшчыцы |
пасудамы́йшчыц |
Д. |
пасудамы́йшчыцы |
пасудамы́йшчыцам |
В. |
пасудамы́йшчыцу |
пасудамы́йшчыц |
Т. |
пасудамы́йшчыцай пасудамы́йшчыцаю |
пасудамы́йшчыцамі |
М. |
пасудамы́йшчыцы |
пасудамы́йшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пасудаштампо́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пасудаштампо́вачны |
пасудаштампо́вачная |
пасудаштампо́вачнае |
пасудаштампо́вачныя |
Р. |
пасудаштампо́вачнага |
пасудаштампо́вачнай |
пасудаштампо́вачнага |
пасудаштампо́вачных |
Д. |
пасудаштампо́вачнаму |
пасудаштампо́вачнай |
пасудаштампо́вачнаму |
пасудаштампо́вачным |
В. |
пасудаштампо́вачны |
пасудаштампо́вачную |
пасудаштампо́вачнае |
пасудаштампо́вачныя |
Т. |
пасудаштампо́вачным |
пасудаштампо́вачнай пасудаштампо́вачнаю |
пасудаштампо́вачным |
пасудаштампо́вачнымі |
М. |
пасудаштампо́вачным |
пасудаштампо́вачнай |
пасудаштампо́вачным |
пасудаштампо́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Пасу́ддзева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Пасу́ддзева |
Р. |
Пасу́ддзева |
Д. |
Пасу́ддзеву |
В. |
Пасу́ддзева |
Т. |
Пасу́ддзевам |
М. |
Пасу́ддзеве |
пасу́дзіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пасу́дзіна |
пасу́дзіны |
Р. |
пасу́дзіны |
пасу́дзін |
Д. |
пасу́дзіне |
пасу́дзінам |
В. |
пасу́дзіну |
пасу́дзіны |
Т. |
пасу́дзінай пасу́дзінаю |
пасу́дзінамі |
М. |
пасу́дзіне |
пасу́дзінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пасу́дзінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пасу́дзінка |
пасу́дзінкі |
Р. |
пасу́дзінкі |
пасу́дзінак |
Д. |
пасу́дзінцы |
пасу́дзінкам |
В. |
пасу́дзінку |
пасу́дзінкі |
Т. |
пасу́дзінкай пасу́дзінкаю |
пасу́дзінкамі |
М. |
пасу́дзінцы |
пасу́дзінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пасудзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пасуджу́ся |
пасу́дзімся |
2-я ас. |
пасу́дзішся |
пасу́дзіцеся |
3-я ас. |
пасу́дзіцца |
пасу́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
пасудзі́ўся |
пасудзі́ліся |
ж. |
пасудзі́лася |
н. |
пасудзі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пасудзі́ся |
пасудзі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пасудзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пасудзі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пасуджу́ |
пасу́дзім |
2-я ас. |
пасу́дзіш |
пасу́дзіце |
3-я ас. |
пасу́дзіць |
пасу́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пасудзі́ў |
пасудзі́лі |
ж. |
пасудзі́ла |
н. |
пасудзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пасудзі́ |
пасудзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пасудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пасу́днік
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пасу́днік |
пасу́днікі |
Р. |
пасу́дніка |
пасу́днікаў |
Д. |
пасу́дніку |
пасу́днікам |
В. |
пасу́дніка |
пасу́днікаў |
Т. |
пасу́днікам |
пасу́днікамі |
М. |
пасу́дніку |
пасу́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.