пасу́днік

‘рабочы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пасу́днік пасу́днікі
Р. пасу́дніка пасу́днікаў
Д. пасу́дніку пасу́днікам
В. пасу́дніка пасу́днікаў
Т. пасу́днікам пасу́днікамі
М. пасу́дніку пасу́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)