пасудзі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасуджу́ пасу́дзім
2-я ас. пасу́дзіш пасу́дзіце
3-я ас. пасу́дзіць пасу́дзяць
Прошлы час
м. пасудзі́ў пасудзі́лі
ж. пасудзі́ла
н. пасудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. пасудзі́ пасудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пасудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)