дзяці́нець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзяці́нею |
дзяці́неем |
2-я ас. |
дзяці́нееш |
дзяці́нееце |
3-я ас. |
дзяці́нее |
дзяці́неюць |
Прошлы час |
м. |
дзяці́неў |
дзяці́нелі |
ж. |
дзяці́нела |
н. |
дзяці́нела |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзяці́неючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзяці́ніцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзяці́нюся |
дзяці́німся |
2-я ас. |
дзяці́нішся |
дзяці́нецеся |
3-я ас. |
дзяці́ніцца |
дзяці́няцца |
Прошлы час |
м. |
дзяці́ніўся |
дзяці́ніліся |
ж. |
дзяці́нілася |
н. |
дзяці́нілася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзяці́нячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзяці́ніць
‘лічыць каго-небудзь дзіцём не па ўзросце’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзяці́ню |
дзяці́нім |
2-я ас. |
дзяці́ніш |
дзяці́ніце |
3-я ас. |
дзяці́ніць |
дзяці́няць |
Прошлы час |
м. |
дзяці́ніў |
дзяці́нілі |
ж. |
дзяці́ніла |
н. |
дзяці́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дзяці́нь |
дзяці́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзяці́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяці́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дзяці́ннасць |
Р. |
дзяці́ннасці |
Д. |
дзяці́ннасці |
В. |
дзяці́ннасць |
Т. |
дзяці́ннасцю |
М. |
дзяці́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяці́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дзяці́нства |
Р. |
дзяці́нства |
Д. |
дзяці́нству |
В. |
дзяці́нства |
Т. |
дзяці́нствам |
М. |
дзяці́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.