дзяці́ніць

‘лічыць каго-небудзь дзіцём не па ўзросце’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзяці́ню дзяці́нім
2-я ас. дзяці́ніш дзяці́ніце
3-я ас. дзяці́ніць дзяці́няць
Прошлы час
м. дзяці́ніў дзяці́нілі
ж. дзяці́ніла
н. дзяці́ніла
Загадны лад
2-я ас. дзяці́нь дзяці́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзяці́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)