Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

карчакава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карчакава́ты карчакава́тая карчакава́тае карчакава́тыя
Р. карчакава́тага карчакава́тай
карчакава́тае
карчакава́тага карчакава́тых
Д. карчакава́таму карчакава́тай карчакава́таму карчакава́тым
В. карчакава́ты (неадуш.)
карчакава́тага (адуш.)
карчакава́тую карчакава́тае карчакава́тыя (неадуш.)
карчакава́тых (адуш.)
Т. карчакава́тым карчакава́тай
карчакава́таю
карчакава́тым карчакава́тымі
М. карчакава́тым карчакава́тай карчакава́тым карчакава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карчако́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
карчако́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

карчане́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карчане́ю карчане́ем
2-я ас. карчане́еш карчане́еце
3-я ас. карчане́е карчане́юць
Прошлы час
м. карчане́ў карчане́лі
ж. карчане́ла
н. карчане́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час карчане́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карчару́касць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. карчару́касць
Р. карчару́касці
Д. карчару́касці
В. карчару́касць
Т. карчару́касцю
М. карчару́касці

Крыніцы: piskunou2012.

карчару́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карчару́кі карчару́кая карчару́кае карчару́кія
Р. карчару́кага карчару́кай
карчару́кае
карчару́кага карчару́кіх
Д. карчару́каму карчару́кай карчару́каму карчару́кім
В. карчару́кі (неадуш.)
карчару́кага (адуш.)
карчару́кую карчару́кае карчару́кія (неадуш.)
карчару́кіх (адуш.)
Т. карчару́кім карчару́кай
карчару́каю
карчару́кім карчару́кімі
М. карчару́кім карчару́кай карчару́кім карчару́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

карча́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. карча́стасць
Р. карча́стасці
Д. карча́стасці
В. карча́стасць
Т. карча́стасцю
М. карча́стасці

Крыніцы: piskunou2012.

карча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карча́сты карча́стая карча́стае карча́стыя
Р. карча́стага карча́стай
карча́стае
карча́стага карча́стых
Д. карча́стаму карча́стай карча́стаму карча́стым
В. карча́сты (неадуш.)
карча́стага (адуш.)
карча́стую карча́стае карча́стыя (неадуш.)
карча́стых (адуш.)
Т. карча́стым карча́стай
карча́стаю
карча́стым карча́стымі
М. карча́стым карча́стай карча́стым карча́стых

Крыніцы: piskunou2012.

карчма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карчма́ ко́рчмы
карчмы́
Р. карчмы́ ко́рчмаў
Д. карчме́ ко́рчмам
В. карчму́ ко́рчмы
карчмы́
Т. карчмо́й
карчмо́ю
ко́рчмамі
М. карчме́ ко́рчмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карчмава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карчму́ю карчму́ем
2-я ас. карчму́еш карчму́еце
3-я ас. карчму́е карчму́юць
Прошлы час
м. карчмава́ў карчмава́лі
ж. карчмава́ла
н. карчмава́ла
Загадны лад
2-я ас. карчму́й карчму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карчму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

карчма́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карчма́р карчмары́
Р. карчмара́ карчмаро́ў
Д. карчмару́ карчмара́м
В. карчмара́ карчмаро́ў
Т. карчмаро́м карчмара́мі
М. карчмару́ карчмара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.