курыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
курыя́льны |
курыя́льная |
курыя́льнае |
курыя́льныя |
Р. |
курыя́льнага |
курыя́льнай курыя́льнае |
курыя́льнага |
курыя́льных |
Д. |
курыя́льнаму |
курыя́льнай |
курыя́льнаму |
курыя́льным |
В. |
курыя́льны (неадуш.) курыя́льнага (адуш.) |
курыя́льную |
курыя́льнае |
курыя́льныя (неадуш.) курыя́льных (адуш.) |
Т. |
курыя́льным |
курыя́льнай курыя́льнаю |
курыя́льным |
курыя́льнымі |
М. |
курыя́льным |
курыя́льнай |
курыя́льным |
курыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Курэ́йшына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Курэ́йшына |
Р. |
Курэ́йшына |
Д. |
Курэ́йшыну |
В. |
Курэ́йшына |
Т. |
Курэ́йшынам |
М. |
Курэ́йшыне |
курэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
курэ́нне |
Р. |
курэ́ння |
Д. |
курэ́нню |
В. |
курэ́нне |
Т. |
курэ́ннем |
М. |
курэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курэ́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
курэ́нь |
курані́ |
Р. |
кураня́ |
куранёў |
Д. |
кураню́ |
кураня́м |
В. |
курэ́нь |
курані́ |
Т. |
куранём |
кураня́мі |
М. |
курані́ |
кураня́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курэ́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
курэ́ц |
курцы́ |
Р. |
курца́ |
курцо́ў |
Д. |
курцу́ |
курца́м |
В. |
курца́ |
курцо́ў |
Т. |
курцо́м |
курца́мі |
М. |
курцу́ |
курца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
курэ́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
курэ́цкі |
курэ́цкая |
курэ́цкае |
курэ́цкія |
Р. |
курэ́цкага |
курэ́цкай курэ́цкае |
курэ́цкага |
курэ́цкіх |
Д. |
курэ́цкаму |
курэ́цкай |
курэ́цкаму |
курэ́цкім |
В. |
курэ́цкі (неадуш.) курэ́цкага (адуш.) |
курэ́цкую |
курэ́цкае |
курэ́цкія (неадуш.) курэ́цкіх (адуш.) |
Т. |
курэ́цкім |
курэ́цкай курэ́цкаю |
курэ́цкім |
курэ́цкімі |
М. |
курэ́цкім |
курэ́цкай |
курэ́цкім |
курэ́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
курэ́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
курэ́ецца |
курэ́юцца |
Прошлы час |
м. |
курэ́ўся |
курэ́ліся |
ж. |
курэ́лася |
н. |
курэ́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
курэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
куры́ць |
кура́ць |
Прошлы час |
м. |
курэ́ў |
курэ́лі |
ж. |
курэ́ла |
н. |
курэ́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
курэ́ю |
курэ́ем |
2-я ас. |
курэ́еш |
курэ́еце |
3-я ас. |
курэ́е |
курэ́юць |
Прошлы час |
м. |
курэ́ў |
курэ́лі |
ж. |
курэ́ла |
н. |
курэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
курэ́й |
курэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
курэ́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.