курэ́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| курэ́нь | курані́ | |
| кураня́ | куранёў | |
| кураню́ | кураня́м | |
| курэ́нь | курані́ | |
| куранём | кураня́мі | |
| курані́ | кураня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)