курэ́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
курэ́нь | курані́ | |
кураня́ | куранёў | |
кураню́ | кураня́м | |
курэ́нь | курані́ | |
куранём | кураня́мі | |
курані́ | кураня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)