калату́шыць
‘біць, калаціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
калату́шу |
калату́шым |
| 2-я ас. |
калату́шыш |
калату́шыце |
| 3-я ас. |
калату́шыць |
калату́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
калату́шыў |
калату́шылі |
| ж. |
калату́шыла |
| н. |
калату́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
калату́ш |
калату́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
калату́шачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
калаты́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
калаты́руся |
калаты́рымся |
| 2-я ас. |
калаты́рышся |
калаты́рыцеся |
| 3-я ас. |
калаты́рыцца |
калаты́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
калаты́рыўся |
калаты́рыліся |
| ж. |
калаты́рылася |
| н. |
калаты́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
калаты́рся |
калаты́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
калаты́рачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
калаты́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
калаты́ру |
калаты́рым |
| 2-я ас. |
калаты́рыш |
калаты́рыце |
| 3-я ас. |
калаты́рыць |
калаты́раць |
| Прошлы час |
| м. |
калаты́рыў |
калаты́рылі |
| ж. |
калаты́рыла |
| н. |
калаты́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
калаты́р |
калаты́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
калаты́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
калатэ́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
калатэ́ча |
| Р. |
калатэ́чы |
| Д. |
калатэ́чы |
| В. |
калатэ́чу |
| Т. |
калатэ́чай калатэ́чаю |
| М. |
калатэ́чы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
калаўро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калаўро́т |
калаўро́ты |
| Р. |
калаўро́та |
калаўро́таў |
| Д. |
калаўро́ту |
калаўро́там |
| В. |
калаўро́т |
калаўро́ты |
| Т. |
калаўро́там |
калаўро́тамі |
| М. |
калаўро́це |
калаўро́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калаўро́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калаўро́так |
калаўро́ткі |
| Р. |
калаўро́тка |
калаўро́ткаў |
| Д. |
калаўро́тку |
калаўро́ткам |
| В. |
калаўро́так |
калаўро́ткі |
| Т. |
калаўро́ткам |
калаўро́ткамі |
| М. |
калаўро́тку |
калаўро́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
калаўро́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калаўро́тачны |
калаўро́тачная |
калаўро́тачнае |
калаўро́тачныя |
| Р. |
калаўро́тачнага |
калаўро́тачнай калаўро́тачнае |
калаўро́тачнага |
калаўро́тачных |
| Д. |
калаўро́тачнаму |
калаўро́тачнай |
калаўро́тачнаму |
калаўро́тачным |
| В. |
калаўро́тачны (неадуш.) калаўро́тачнага (адуш.) |
калаўро́тачную |
калаўро́тачнае |
калаўро́тачныя (неадуш.) калаўро́тачных (адуш.) |
| Т. |
калаўро́тачным |
калаўро́тачнай калаўро́тачнаю |
калаўро́тачным |
калаўро́тачнымі |
| М. |
калаўро́тачным |
калаўро́тачнай |
калаўро́тачным |
калаўро́тачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
калаўро́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калаўро́тка |
калаўро́ткі |
| Р. |
калаўро́ткі |
калаўро́так |
| Д. |
калаўро́тцы |
калаўро́ткам |
| В. |
калаўро́тку |
калаўро́так |
| Т. |
калаўро́ткай калаўро́ткаю |
калаўро́ткамі |
| М. |
калаўро́тцы |
калаўро́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
калаўро́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калаўро́тны |
калаўро́тная |
калаўро́тнае |
калаўро́тныя |
| Р. |
калаўро́тнага |
калаўро́тнай калаўро́тнае |
калаўро́тнага |
калаўро́тных |
| Д. |
калаўро́тнаму |
калаўро́тнай |
калаўро́тнаму |
калаўро́тным |
| В. |
калаўро́тны (неадуш.) калаўро́тнага (адуш.) |
калаўро́тную |
калаўро́тнае |
калаўро́тныя (неадуш.) калаўро́тных (адуш.) |
| Т. |
калаўро́тным |
калаўро́тнай калаўро́тнаю |
калаўро́тным |
калаўро́тнымі |
| М. |
калаўро́тным |
калаўро́тнай |
калаўро́тным |
калаўро́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.