карчава́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карчава́лка |
карчава́лкі |
| Р. |
карчава́лкі |
карчава́лак |
| Д. |
карчава́лцы |
карчава́лкам |
| В. |
карчава́лку |
карчава́лкі |
| Т. |
карчава́лкай карчава́лкаю |
карчава́лкамі |
| М. |
карчава́лцы |
карчава́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
карчава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карчава́льнік |
карчава́льнікі |
| Р. |
карчава́льніка |
карчава́льнікаў |
| Д. |
карчава́льніку |
карчава́льнікам |
| В. |
карчава́льнік |
карчава́льнікі |
| Т. |
карчава́льнікам |
карчава́льнікамі |
| М. |
карчава́льніку |
карчава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
карчава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карчава́льны |
карчава́льная |
карчава́льнае |
карчава́льныя |
| Р. |
карчава́льнага |
карчава́льнай карчава́льнае |
карчава́льнага |
карчава́льных |
| Д. |
карчава́льнаму |
карчава́льнай |
карчава́льнаму |
карчава́льным |
| В. |
карчава́льны (неадуш.) карчава́льнага (адуш.) |
карчава́льную |
карчава́льнае |
карчава́льныя (неадуш.) карчава́льных (адуш.) |
| Т. |
карчава́льным |
карчава́льнай карчава́льнаю |
карчава́льным |
карчава́льнымі |
| М. |
карчава́льным |
карчава́льнай |
карчава́льным |
карчава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карчава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
карчава́нне |
| Р. |
карчава́ння |
| Д. |
карчава́нню |
| В. |
карчава́нне |
| Т. |
карчава́ннем |
| М. |
карчава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
карчава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карчава́ны |
карчава́ная |
карчава́нае |
карчава́ныя |
| Р. |
карчава́нага |
карчава́най карчава́нае |
карчава́нага |
карчава́ных |
| Д. |
карчава́наму |
карчава́най |
карчава́наму |
карчава́ным |
| В. |
карчава́ны (неадуш.) карчава́нага (адуш.) |
карчава́ную |
карчава́нае |
карчава́ныя (неадуш.) карчава́ных (адуш.) |
| Т. |
карчава́ным |
карчава́най карчава́наю |
карчава́ным |
карчава́нымі |
| М. |
карчава́ным |
карчава́най |
карчава́ным |
карчава́ных |
Кароткая форма: карчава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Карчава́тка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Карчава́тка |
| Р. |
Карчава́ткі |
| Д. |
Карчава́тцы |
| В. |
Карчава́тку |
| Т. |
Карчава́ткай Карчава́ткаю |
| М. |
Карчава́тцы |
карчава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карчава́ты |
карчава́тая |
карчава́тае |
карчава́тыя |
| Р. |
карчава́тага |
карчава́тай карчава́тае |
карчава́тага |
карчава́тых |
| Д. |
карчава́таму |
карчава́тай |
карчава́таму |
карчава́тым |
| В. |
карчава́ты (неадуш.) карчава́тага (адуш.) |
карчава́тую |
карчава́тае |
карчава́тыя (неадуш.) карчава́тых (адуш.) |
| Т. |
карчава́тым |
карчава́тай карчава́таю |
карчава́тым |
карчава́тымі |
| М. |
карчава́тым |
карчава́тай |
карчава́тым |
карчава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
карчава́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
карчу́ецца |
карчу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
карчава́ўся |
карчава́ліся |
| ж. |
карчава́лася |
| н. |
карчава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
карчава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
карчу́ю |
карчу́ем |
| 2-я ас. |
карчу́еш |
карчу́еце |
| 3-я ас. |
карчу́е |
карчу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
карчава́ў |
карчава́лі |
| ж. |
карчава́ла |
| н. |
карчава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
карчу́й |
карчу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
карчу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.