Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

карці́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карці́нны карці́нная карці́ннае карці́нныя
Р. карці́ннага карці́ннай
карці́ннае		 карці́ннага карці́нных
Д. карці́ннаму карці́ннай карці́ннаму карці́нным
В. карці́нны (неадуш.)
карці́ннага (адуш.)		 карці́нную карці́ннае карці́нныя (неадуш.)
карці́нных (адуш.)
Т. карці́нным карці́ннай
карці́ннаю		 карці́нным карці́ннымі
М. карці́нным карці́ннай карці́нным карці́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карці́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. карці́раванне
Р. карці́равання
Д. карці́раванню
В. карці́раванне
Т. карці́раваннем
М. карці́раванні

Крыніцы: piskunou2012.

карці́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карці́рую карці́руем
2-я ас. карці́руеш карці́руеце
3-я ас. карці́руе карці́руюць
Прошлы час
м. карці́раваў карці́равалі
ж. карці́равала
н. карці́равала
Загадны лад
2-я ас. карці́руй карці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карці́руючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карцо́вы карцо́вая карцо́вае карцо́выя
Р. карцо́вага карцо́вай
карцо́вае		 карцо́вага карцо́вых
Д. карцо́ваму карцо́вай карцо́ваму карцо́вым
В. карцо́вы
карцо́вага		 карцо́вую карцо́вае карцо́выя
карцо́вых
Т. карцо́вым карцо́вай
карцо́ваю		 карцо́вым карцо́вымі
М. карцо́вым карцо́вай карцо́вым карцо́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Карцо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Карцо́ўшчына
Р. Карцо́ўшчыны
Д. Карцо́ўшчыне
В. Карцо́ўшчыну
Т. Карцо́ўшчынай
Карцо́ўшчынаю
М. Карцо́ўшчыне

карцынаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карцынаге́нны карцынаге́нная карцынаге́ннае карцынаге́нныя
Р. карцынаге́ннага карцынаге́ннай
карцынаге́ннае		 карцынаге́ннага карцынаге́нных
Д. карцынаге́ннаму карцынаге́ннай карцынаге́ннаму карцынаге́нным
В. карцынаге́нны (неадуш.)
карцынаге́ннага (адуш.)		 карцынаге́нную карцынаге́ннае карцынаге́нныя (неадуш.)
карцынаге́нных (адуш.)
Т. карцынаге́нным карцынаге́ннай
карцынаге́ннаю		 карцынаге́нным карцынаге́ннымі
М. карцынаге́нным карцынаге́ннай карцынаге́нным карцынаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

карцынало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. карцынало́гія
Р. карцынало́гіі
Д. карцынало́гіі
В. карцынало́гію
Т. карцынало́гіяй
карцынало́гіяю
М. карцынало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

карцыно́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карцыно́ма карцыно́мы
Р. карцыно́мы карцыно́м
Д. карцыно́ме карцыно́мам
В. карцыно́му карцыно́мы
Т. карцыно́май
карцыно́маю		 карцыно́мамі
М. карцыно́ме карцыно́мах

Крыніцы: piskunou2012.

карцэ́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карцэ́віцкі карцэ́віцкая карцэ́віцкае карцэ́віцкія
Р. карцэ́віцкага карцэ́віцкай
карцэ́віцкае		 карцэ́віцкага карцэ́віцкіх
Д. карцэ́віцкаму карцэ́віцкай карцэ́віцкаму карцэ́віцкім
В. карцэ́віцкі (неадуш.)
карцэ́віцкага (адуш.)		 карцэ́віцкую карцэ́віцкае карцэ́віцкія (неадуш.)
карцэ́віцкіх (адуш.)
Т. карцэ́віцкім карцэ́віцкай
карцэ́віцкаю		 карцэ́віцкім карцэ́віцкімі
М. карцэ́віцкім карцэ́віцкай карцэ́віцкім карцэ́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Карцэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карцэ́вічы
Р. Карцэ́віч
Карцэ́вічаў
Д. Карцэ́вічам
В. Карцэ́вічы
Т. Карцэ́вічамі
М. Карцэ́вічах