Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дзяся́ты

лічэбнік, парадкавы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзяся́ты	дзяся́тая	дзяся́тае	дзяся́тыя
Р.	дзяся́тага	дзяся́тай	дзяся́тага	дзяся́тых
Д.	дзяся́таму	дзяся́тай	дзяся́таму	дзяся́тым
В.	дзяся́тага (адуш.) дзяся́ты (неадуш.)	дзяся́тую	дзяся́тае	дзяся́тых (адуш.) дзяся́тыя (неадуш.)
Т.	дзяся́тым	дзяся́тай	дзяся́тым	дзяся́тымі
М.	дзяся́тым	дзяся́тай	дзяся́тым	дзяся́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дзяся́цера

лічэбнік, зборны

	мн.
	-
Н.	дзяся́цера
Р.	дзесяцяры́х
Д.	дзесяцяры́м
В.	дзяся́цера (неадуш.) дзесяцяры́х (адуш.)
Т.	дзесяцяры́мі дзесяцяры́ма
М.	дзесяцяры́х

Іншыя варыянты: дзесяцё́ра.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дзяся́цкі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

дзятва́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дзятка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: sbm2012.

дзятка́раўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзятка́раўскі	дзятка́раўская	дзятка́раўскае	дзятка́раўскія
Р.	дзятка́раўскага	дзятка́раўскай дзятка́раўскае	дзятка́раўскага	дзятка́раўскіх
Д.	дзятка́раўскаму	дзятка́раўскай	дзятка́раўскаму	дзятка́раўскім
В.	дзятка́раўскі (неадуш.) дзятка́раўскага (адуш.)	дзятка́раўскую	дзятка́раўскае	дзятка́раўскія (неадуш.) дзятка́раўскіх (адуш.)
Т.	дзятка́раўскім	дзятка́раўскай дзятка́раўскаю	дзятка́раўскім	дзятка́раўскімі
М.	дзятка́раўскім	дзятка́раўскай	дзятка́раўскім	дзятка́раўскіх

Крыніцы: sbm2012.

Дзя́тлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

дзя́тлавіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

дзя́тлавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзя́тлавіцкі	дзя́тлавіцкая	дзя́тлавіцкае	дзя́тлавіцкія
Р.	дзя́тлавіцкага	дзя́тлавіцкай дзя́тлавіцкае	дзя́тлавіцкага	дзя́тлавіцкіх
Д.	дзя́тлавіцкаму	дзя́тлавіцкай	дзя́тлавіцкаму	дзя́тлавіцкім
В.	дзя́тлавіцкі (неадуш.) дзя́тлавіцкага (адуш.)	дзя́тлавіцкую	дзя́тлавіцкае	дзя́тлавіцкія (неадуш.) дзя́тлавіцкіх (адуш.)
Т.	дзя́тлавіцкім	дзя́тлавіцкай дзя́тлавіцкаю	дзя́тлавіцкім	дзя́тлавіцкімі
М.	дзя́тлавіцкім	дзя́тлавіцкай	дзя́тлавіцкім	дзя́тлавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзя́тлавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum