дзя́тлавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́тлавіцкі дзя́тлавіцкая дзя́тлавіцкае дзя́тлавіцкія
Р. дзя́тлавіцкага дзя́тлавіцкай
дзя́тлавіцкае		 дзя́тлавіцкага дзя́тлавіцкіх
Д. дзя́тлавіцкаму дзя́тлавіцкай дзя́тлавіцкаму дзя́тлавіцкім
В. дзя́тлавіцкі (неадуш.)
дзя́тлавіцкага (адуш.)		 дзя́тлавіцкую дзя́тлавіцкае дзя́тлавіцкія (неадуш.)
дзя́тлавіцкіх (адуш.)
Т. дзя́тлавіцкім дзя́тлавіцкай
дзя́тлавіцкаю		 дзя́тлавіцкім дзя́тлавіцкімі
М. дзя́тлавіцкім дзя́тлавіцкай дзя́тлавіцкім дзя́тлавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)