самааса́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самааса́дка |
самааса́дкі |
| Р. |
самааса́дкі |
самааса́дак |
| Д. |
самааса́дцы |
самааса́дкам |
| В. |
самааса́дку |
самааса́дкі |
| Т. |
самааса́дкай самааса́дкаю |
самааса́дкамі |
| М. |
самааса́дцы |
самааса́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаасало́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаасало́да |
| Р. |
самаасало́ды |
| Д. |
самаасало́дзе |
| В. |
самаасало́ду |
| Т. |
самаасало́дай самаасало́даю |
| М. |
самаасало́дзе |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаасуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаасуджэ́нне |
| Р. |
самаасуджэ́ння |
| Д. |
самаасуджэ́нню |
| В. |
самаасуджэ́нне |
| Т. |
самаасуджэ́ннем |
| М. |
самаасуджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаасэнсава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаасэнсава́нне |
| Р. |
самаасэнсава́ння |
| Д. |
самаасэнсава́нню |
| В. |
самаасэнсава́нне |
| Т. |
самаасэнсава́ннем |
| М. |
самаасэнсава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаасяда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаасяда́нне |
| Р. |
самаасяда́ння |
| Д. |
самаасяда́нню |
| В. |
самаасяда́нне |
| Т. |
самаасяда́ннем |
| М. |
самаасяда́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаатру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаатру́чванне |
| Р. |
самаатру́чвання |
| Д. |
самаатру́чванню |
| В. |
самаатру́чванне |
| Т. |
самаатру́чваннем |
| М. |
самаатру́чванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаатручэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаатручэ́нне |
| Р. |
самаатручэ́ння |
| Д. |
самаатручэ́нню |
| В. |
самаатручэ́нне |
| Т. |
самаатручэ́ннем |
| М. |
самаатручэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаахво́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаахво́тнік |
самаахво́тнікі |
| Р. |
самаахво́тніка |
самаахво́тнікаў |
| Д. |
самаахво́тніку |
самаахво́тнікам |
| В. |
самаахво́тніка |
самаахво́тнікаў |
| Т. |
самаахво́тнікам |
самаахво́тнікамі |
| М. |
самаахво́тніку |
самаахво́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.