самаатру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаатру́чванне | |
| самаатру́чвання | |
| самаатру́чванню | |
| самаатру́чванне | |
| самаатру́чваннем | |
| самаатру́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)